dinsdag, november 21
Minoo en de komst van NHK
uitstapje naar Minoo - 17 november
Donderdag tijdens de les van Japanse literatuur stelde onze prof even leuk voor om de volgende dag een uitstapje naar Minoo te maken om kouyou of het verkleuren van de bladeren in de herfst eens in eigen persoon te kunnen ervaren. De volgende dag hadden Ruben en ik normaal gezien wel les van Japans en Japans recht, maar aangezien kouyou ongetwijfeld één der onderwerpen van de Japanse proza en poëzie is, kon het wel beschouwd worden als een fieldtrip. Ik was heel gelukkig want tegen de volgende dag hadden we normaal gezien een grote kanjitest en opstel voor te bereiden waar ik nog niet aan begonnen was!!Vrijdag spraken we rond de middag op school met de geïnteresseerden en onze prof af en namen we dan samen de trein naar Minoo. Aangekomen in Minoo was het al 2 uur en aangezien het hier vroeg donker wordt (rond 5 uur, half 6) moesten we ons redelijk haasten. Op de planning stonden de top van een berg bereiken, aapjes observeren, even rusten aan de waterval van Minoo en dan terugkeren.
groepsfoto / schattig aapje
Na een tijdje stappen kwamen we eerst aapjes tegen, heel veel schattige aapjes (of volgens sommigen "enge beesten"). Ze hebben inderdaad een reputatie van gevaarlijk te zijn, in de zin van eten te plunderen. En die reputatie hebben ze ook waargemaakt. Matt, een van de Amerikaanse jongens, had voor het vertrek een lekker lunchpakket gekocht om op de top van de berg te kunnen opeten, maar de aapjes waren hem voor. Een ruk uit zijn rugzak en in de mond, een beetje eng, maar ook grappig om aan te zien :) Ik blijf de beestjes toch schattig vinden!! Wat foto's en gelach later gingen we verder om volgens planning een berg te beklimmen. Het was zwaarder dan sommigen gedacht hadden, maar de wandeling was zeker wel de moeite waard (en bovendien maar een kleine drie kwartier). Wat de top betreft, had ik een mooi uitzicht verwacht op Minoo, maar eigenlijk was het uitzicht versperd door bomen op de top, een kleine teleurstelling...
Hilde, Ruben en ik op de top / Cat en ik aan de waterval
Dalen is altijd leuker!! Na de berg afgedaald te hebben stapten we nog een eindje verder naar de waterval. Daar stonden een aantal bankjes waar we even konden rusten, wat kijken voor souveniertjes, drinken en eten konden kopen, enz... Het was er vooral heel erg koud!! Hilde heeft haar volledige winteroutfit bovengehaald: handschoenen, sjaal en muts wat een koddig zicht was. Daarna was het terugkeren en hopen om meer aapjes te zien, maar helaas!
aerobic op tv! - 19 november
Een tweetal weekjes geleden werd Hilde en mij gevraagd om aan een aerobicprogramma op de Japanse televisie mee te werken door een meisje bij ons op de dorm. Blijkbaar heeft de televisie goede banden met de jongensdorm omdat ze daar al geregeld interviews en dergelijke hadden gedaan. We wisten niet zo goed wat we er van moesten verwachten want het enige wat ze ons verteld had was de dag, het uur en het feit dat we iemands pasjes zouden moeten nadoen.
Zondag kwamen we er dus achter wat nu net de bedoeling was. Hilde was een beetje ziek, maar had toch nog de moed gevonden om mee te doen!! We bleken de enige meisjes te zijn bij aankomst, al de anderen waren jongens uit de dorm (zowel buitenlanders als Japanners). De opname zelf zou ongeveer een uur duren en de show zou dan 2 en 3 februari worden uitgezonden op NHK, de grootste Japanse zender. Het woord zenkoku of "over het hele land" werd een paar keer herhaald en deed er ons aan denken dat we ons niet te belachelijk mochten maken. Maar goed, die vrees om ons té belachelijk te maken viel snel weg toen we een deel van de jongens zagen toestromen in de opnamezaal. Dan, een Amerikaan, had een kort spannend shortje, een T-shirt tot boven zijn navel en een zweetband met daarop "ik hou van mijn mama" in het Japans aan.
Dan was het tijd voor de opnames. Eerst mochten we even stretchen met de BJ (bekende Japanners) leerkrachten en daarna begon het echte werk. Degenen die geinterviewd zouden worden hadden een vaste plaats en de rest moest aansluiten op plakkertjes die op de grond geplakt waren. Ik zag echter geen leeg plakkertje meer en dan zag men er niets anders op dan mij op de eerste rij te zetten!! Het is heel grappig, belachelijk en een leuke ervaring geworden.
Hilde, Andrew en ik / groepsfoto
We werden bedankt met een paar gadgets van NHK en met de belofte dat we een tape van de opnames zouden krijgen (zodat jullie mij in België ook kunnen uitlachen... dat belooft). Geniet voorlopig alvast van de fotootjes die Ruben, fotograaf van dienst, voor ons getrokken heeft.
PS: proficiat aan Hilde en Roos die het tot fukumusume hebben geschopt, ik heb het niet gehaald maar ik gun het jullie natuurlijk van harte (na dat ijsje he Hilde)!!
1 Comments:
Hilarisch! Ik wou dat ik erbij was, dan hadden we misschien het programma naar de kloten geholpen met onze slappe lach.
Een reactie posten
<< Home