dinsdag, december 5

Een druk weekend

Uit gaan eten en drinken met 4 rechters
Vrijdagavond na de les van Japans Recht zijn we op voorstel van onze professor recht iets gaan eten en drinken met 4 jonge Japanse rechters. Ik dacht dat het misschien een beetje stroef zou verlopen, maar dat was helemaal niet het geval. De rechters waren allemaal heel erg vriendelijk en na een pintje of twee waren ze helemaal in de stemming. Ruben en ik hebben het met de rechter die bij ons in de buurt zat onder andere gehad over milieuproblematiek, politiek en dergelijke. Ik heb ook goede reclame gemaakt voor België (zonder te liegen dan nog wel) en het lijkt erop dat we er binnenkort een nieuwe Japanse toerist bijhebben.

Voor 3000 yen, ongeveer 25 euro, kregen we een reeks van gerechten voorgeschoteld. Veel te veel om op te krijgen. Drinken was op eigen kosten. Aangezien het drinken redelijk duur is, leek het Ruben en mij verstandig om vrij weinig te drinken om centjes te besparen. Achteraf kregen we de indruk dat iedereen nogal door dronk en het een dure rekening zou worden. Misschien dat alles werd opgeteld en dan werd gedeel door het aantal aanwezigen? kwam opeens in onze hoofdjes op. Dan heb ik maar een tandje bijgestoken en nog een tweetal pruimenwijntjes gedronken. Achteraf bleek het drinken dan toch maar op de professor - die zelf ook wel genoeg pintjes ophad - zijn kosten te zijn (dat moet een dure rekening geworden zijn met die Britten die niet van stoppen weten...) Het was een heel erg gezellige boel en in België kan ik me niet voorstellen dat we eens gezellig met onze prof er ene gaan pakken!

mochi maken
Zaterdagvoormiddag waren we door een Japanse lagere school uitgenodigd om mee aan hun jaarlijkse "mochi maken gebeurtenis" deel te nemen. Mochi zijn rijstcakejes gemaakt van geplette rijst waar dan meestal nog iets aan wordt toegevoegd om het meer smaak te geven zoals o.a. zoete rode bonenpasta. Mochi maken is een gewoonte die vooral samengaat met nieuwjaar. Ze zijn redelijk plakkerig en moeilijk te eten. Rond de nieuwjaarsperiode zijn er geregeld incidenten waarbij ouderen stikken in een mochi...


Japanse vrouwen vormen de mochi / kindje plet de rijst

Eerst mochten we zelf helpen de rijst te pletten en nadien mochten we de geplette rijst tot een mooi bolletje omvormen, klaar om opgegeten te worden. Na een beetje uitleg over de manier waarop alles gebeurde, nam de vrijwilliger van dienst ons ook mee naar een klasje van ik denk het 5de of 6de leerjaar. Daar moesten we ons even kort voorstellen aan de kinderen. Zij mochten dan vervolgens aan ons allerlei vragen stellen. De kinderen waren er helemaal zot van omdat zij niet geregeld in contact komen met buitenlanders en ze er nu ineens 12 voor hun neus hadden staan.

Na een drietal uurtjes was het al afgelopen en gingen we naar huis met onze -gedeeltelijk zelfgemaakte- mochi. De vrijwilliger, die vorige keer ons ook had begeleid op het "ikeda matsuri", vertelde dat de volgende activiteit een okonomiyaki-festijn zou zijn rond de kerstperiode. Joehoe!!! Okonomiyaki is mijn favoriete Japanse eten dus dat kan niet meer stuk!

反省会 met de BPC
Niet veel later moesten we op school zijn waar we hadden afgesproken met Gachan van de backpackersclub om samen te vertrekken naar een andere campus van Kansai University boven op een berg. Daar is een studentenhotel waar studenten kunnen overnachten en eten voor een voordelige prijs in het teken van de universiteitsclubs. Wij zouden er dus ook een nachtje blijven.

Aangekomen hebben we eerst gegeten. Nadien was het de bedoeling dat alle leden van de club vooraan in een lokaal op een paar minuutjes (of seconden in sommigen hun geval) vertelden wat hun bevindingen in verband met de clubleiders - en activiteiten van het voorbije jaar waren. De conclusie was dat het leuk was, maar dat er jaar na jaar minder activiteiten worden georganiseerd en dat de inzet voor de club stilletjesaan vermindert. Niet getreurd want daarna werden de nieuwe verantwoordelijken voor het komende (school)jaar verkozen. De enige en echte clubleider werd Haku, de persoonlijke favoriet van de Belgjes.

Na al dat serieus gedoe was het weer tijd voor (een typisch Japanse) 飲み会 of drinkbijeenkomst te houden. We verzamelden ons allemaal in één van de kamers van de jongens en begonnen te praten, te lachen en te drinken. Voor Ruben zijn verjaardag, van een dagen daarvoor, hadden ze voor een leuk cadeautje gezorgd namelijk een eigen koperen flesje voor sterke drank in te doen. Ze waren ons wel vergeten te zeggen dat we onze eigen drank en snoepjes moesten meenemen dus zat er niets anders op dan cocktails te kopen in de automaten van het hotel (alles kan in Japan!!!). Tegen 3 uur 's nachts zijn Hilde en ik dan toch maar in ons bedje gekropen want de volgende dag zou weer een zware dag worden. Bovendien moesten we om rond zeven uur al opstaan om rond half acht een bus terug te nemen!

Hilde, Roos en Pia hun fukumusume-voorstelling
De Fukumusume werden al een tweetal weken geleden verkozen, maar op zondag werden ze aan het publiek en de media voorgesteld. Alle gekozen meisjes (40 Japanse, 2 Belgische, 2 Chinese en 1 Duitse) moesten zichzelf kort voorstellen en het beste van zichzelf geven (bijvoorbeeld een liedje zingen, viool spelen of een stukje drama spelen...). Sommige Japanse meisjes hebben zichzelf vrij belachelijk gemaakt door vals te zingen of te spelen, te vallen etc... en de presentator maakte het nog een stukje erger door er reacties op te geven. Onze twee Belgjes en de andere buitenlandse meisjes hebben het anders wel heel goed gedaan. Ik was heel blij dat ik er samen met Ruben, Chuuken en Cat was om hen te supporteren (en dat hebben we heel goed gedaan met ons spandoek van Kansai University en ons geroep als het hun beurt was). Na de voorstelling van de meisjes werden er 4 meisjes gekozen die dan de belangrijkste meisjes waren. De hele voorstelling heeft meer dan 3 uur geduurd!!


Hilde, Roos en Pia in kimono als fukumusume

Nadien zijn wij supporters nog gezellig katsudon gaan eten met ons viertjes en daarna zijn we nog langs een Duitse kerstmarkt gewandeld en voor heel even hadden Ruben en ik het gevoel dat we in België waren. Daarna kon ik niets anders meer doen dan terugkeren naar mijn kamer en slapen...

Dat noem ik nu een druk weekend

Posted by tummyfish at 12:01 2 comments

2 Comments:

At 12:48 a.m., Anonymous Anoniem said...

omg, een okonomiyaki festival?!
jeeeej ^^

good day

 
At 2:39 p.m., Anonymous Anoniem said...

als we de tijdsduur van alle activiteiten buiten de studies rekenen schatten we dat het resultaat 36uur per dag moet beslaan! :-D

Ronny

 

Een reactie posten

<< Home